ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Πρωτομαγιά. Ο Πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου στο μήνυμά του προς τους πολίτες
λέει :
«Η Πρωτομαγιά συμβολίζει τον αγώνα για αλλαγή. Τον αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την κοινωνική δικαιοσύνη και τελικά, την αναγνώριση της αξίας κάθε ανθρώπου, που εργάζεται και προσφέρει καθημερινά ένα σημαντικό μέρος από τη ζωή του στη συλλογική λειτουργία της κοινωνίας μας…
Από την κρίση δεν θα βγούμε παρά αντιμετωπίζοντας με τόλμη τις χρόνιες παθογένειες που κατέστησαν τη χώρα μας ευάλωτη την ώρα που ξεσπούσε η διεθνής οικονομική κρίση… ο αγώνας που δίνουμε σήμερα όλοι μαζί είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν που κάποτε έδωσαν οι εργαζόμενοι για τα δικαιώματά τους. Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα στην πατρίδα μας… Μόνον έτσι θα εγγυηθούμε στα παιδιά μας μια Ελλάδα καλύτερη και δικαιότερη από τη σημερινή. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Τα εύκολα και ωραία λόγια δεν δίνουν λύσεις. Απλώς, ανακυκλώνουν ή μεταφέρουν τα προβλήματα στο μέλλον, και πρακτικά τα καθιστούν βρόγχο για όλους τους πολίτες. Σήμερα δίνουμε έναν μεγάλο αγώνα για να πάμε μπροστά. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα και την Ελληνική κοινωνία στο μέλλον… Δουλεύοντας όλοι μαζί, στηρίζοντας τις μεγάλες αλλαγές, που έχει ανάγκη η πατρίδα μας για να σταθεί και πάλι στα πόδια της, θα τα καταφέρουμε και θα χτίσουμε μια πατρίδα, όπου κάθε πολίτης, κάθε εργαζόμενος, όχι μόνον θα έχει κατοχυρωμένα δικαιώματα, αλλά θα μπορεί στην πράξη να δημιουργήσει, να αναπτύξει ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς την προσωπικότητά του, θα έχει όλα εκείνα τα εφόδια που χρειάζεται, ώστε να είναι ανεξάρτητος άνθρωπος και πολίτης, που διαμορφώνει ο ίδιος το μέλλον του με τη δουλειά του, με τη συμμετοχή του. Ο δικός μας αγώνας σήμερα, είναι αγώνας για να σταθούμε στις δικές μας δυνάμεις και να αλλάξουμε την Ελλάδα».

Το ερώτημα που γεννάει το μήνυμα είναι :
Αν πράγματι η κυβέρνηση τα καταφέρει και βγει η χώρα από την κρίση χωρίς πτώχευση, αν οι ρυθμοί ανάπτυξης ξαναπάρουν την ανηφόρα, η Ελλάδα μειώσει το χρέος της σε «διαχειρίσιμα» επίπεδα και οι εργαζόμενοι πάρουν πίσω λίγα από αυτά που τους αφαιρέθηκαν, δηλαδή ισχύσει το «καλό σενάριο». Δεν θα είμαστε και πάλι μέσα σε ένα σύστημα, το καπιταλιστικό, που κάθε τόσο εφευρίσκει νέες, πιο ραφιναρισμένες μεθόδους, να αφαιρεί σε ελάχιστο χρόνο, όσα κατάφερε ο κόσμος της εργασίας να κερδίσει με αγώνες δεκαετιών;
Δεν οφείλει στην ιστορία και κυρίως στην προοπτική του το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κίνημα να αναστοχαστεί την μέχρι τώρα πορεία του και να ξαναγράψει στις σημαίες του το σύνθημα της Κοινωνικής Απελευθέρωσης του Ανθρώπου; Δεν οφείλει, από τώρα, μέσα στην καρδιά της κρίσης να διαμορφώσει ένα σχέδιο, που δεν θα αφορά στην έξοδο από την κρίση απλά, αλλά στην έξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα, με τρόπο που θα αμφισβητεί τα αποτυχημένα μοντέλα του καπιταλισμού και του «σοσιαλισμού που δεν υπήρξε»;

Το ερώτημα γεννάει αλλεπάλληλα ερωτήματα : υπάρχει τέτοιο μοντέλο ; πιο είναι ; που έχει εφαρμοστεί ; είναι πετυχημένο ; μπορεί να αναπτυχθεί σε καπιταλιστικό πλαίσιο ; μπορεί να εφαρμοστεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία ισχύουν συγκεκριμένοι πολιτικοί και οικονομικοί κανόνες ;

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΙ !

Μάλιστα δεν είναι ΜΙΑ αλλά ΠΟΛΛΕΣ και φυτρώνουν σαν μανιτάρια σ΄ όλο τον κόσμο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα στην ίδια την Ευρωζώνη. Είναι ο Συνεργατισμός, η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία, που αναπτύσσεται με αναπάντεχους ρυθμούς, ιδίως σε καιρούς κρίσης, και υπολογίζεται ότι σήμερα έχει περίπου 800 εκατομμύρια μέλη σε όλο τον κόσμο!