ΑΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ : ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Νέα Οικονομική Πολιτική : Η οικονομική αντανάκλαση της πολιτικής μεταβολής στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία.

Στους Σοσιαλδημοκράτες συνεταίρους συνήθιζε να τα «φορτώνει» η Γερμανίδα Καγκελάριος όταν είχε δυσκολίες στην άσκηση οικονομικής πολιτικής. Τώρα που έχει σχηματίσει κεντροδεξιά κυβέρνηση με τους Ελεύθερους Δημοκράτες, όπως άλλωστε ζητούσε από τους ψηφοφόρους, δεν θα έχει καμιά δικαιολογία.

Η Νέα Οικονομική Πολιτική αποτελεί το τολμηρό στοίχημα της Mέρκελ για καταπολέμηση της κρίσης και επιστροφή στην ανάπτυξη. Ενώ τα κρατικά ταμεία είναι άδεια και η οικονομία σε ύφεση, φέτος αναμένεται συρρίκνωση του AEΠ κατά 5%, επιδιώκει την αναζωογόνηση με μια γενναία «ένεση» κεφαλαίων.
«Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε ένα μονοπάτι που να επικεντρώνεται στην ανάπτυξη, αντί να εστιάζει στη διόρθωση του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού», δήλωσε καθώς σχεδιάζει να μειώσει τον φόρο εισοδήματος και τους εταιρικούς φόρους κατά 24 δισ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2013, μία «ένεση» κεφαλαίων που αντιστοιχεί περίπου στο 1% του AEΠ.
Στόχος της είναι να τονώσει την ανάπτυξη, να σώσει θέσεις εργασίας και να δημιουργήσει νέες, παράγοντας τις φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές που απαιτούνται για να μπουν ξανά σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της Γερμανίας. H λογική στην οποία βασίζεται το σχέδιο προέρχεται από την εμπειρία που απέκτησε η κ. Mέρκελ κατά την πρώτη θητεία της, όταν η θεαματική ανάκαμψη των θέσεων εργασίας ξαναγέμισε τον δημόσιο κορβανά, επιτρέποντας, επιπλέον, στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης να παράγει σημαντικά κέρδη. Στα καλύτερά του, ο ομοσπονδιακός οργανισμός απασχόλησης εργατικού δυναμικού είχε ταμειακά διαθέσιμα 50 δισ. ευρώ.
Η κ. Μέρκελ αποφεύγει τις περικοπές δαπανών που θα μετρίαζαν το κόστος των φορολογικών μειώσεων, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει το ομοσπονδιακό έλλειμμα γύρω στα 100 δισ. ευρώ το ερχόμενο έτος. Ποσό υπερδιπλάσιο του ρεκόρ των 40 δισ. ευρώ που κόστισε η επανένωση των δύο Γερμανιών το 1996. Η κ. Mέρκελ διακινδυνεύει να μείνει στην Iστορία ως δημιουργός του μεγαλύτερου ελλείμματος της Γερμανίας, κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο με το βασικό στόχο που είχε όταν εξελέγη για πρώτη φορά το 2005, την ισοσκέλιση του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού.
H στροφή 180 μοιρών της κ. Mέρκελ προκαλεί έκπληξη, καθώς η Γερμανίδα καγκελάριος δεν έχανε ευκαιρία να διατυμπανίσει την πίστη της στη δημοσιονομική σύνεση. Ο Zαν Kλοντ Γιουνκέρ, ο προεδρεύων του 16μελούς Eurogroup, εξέφρασε κάποια ανησυχία για την πορεία της γερμανικής οικονομικής πολιτικής, κάτι που απασχολεί και την Kομισιόν, όπου πιστεύεται ότι η Γερμανία δίνει κακό παράδειγμα στις υπόλοιπες χώρες.
Ωστόσο, οι αποφάσεις που πήρε μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες - μια επιχείρηση διάσωσης των τραπεζών ύψους 500 δισ. ευρώ, η διάθεση 80 δισ. ευρώ σε φορολογικά κίνητρα και η πρόβλεψη γενναιόδωρων μισθολογικών επιδοτήσεων, ώστε οι εργοδότες να κρατήσουν στη δουλειά άτομα που δεν χρειάζονταν - μέχρι στιγμής είναι αποτελεσματικές. H γερμανική οικονομία επέστρεψε στην ανάπτυξη το δεύτερο τρίμηνο του έτους και η αγορά εργασίας δεν έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα από την κρίση.
Oι συνεργάτες της κ. Mέρκελ υποστηρίζουν σήμερα ότι ένα μεγάλο κομμάτι των προγραμματισμένων φορολογικών μειώσεων θα ωφελήσει τις εταιρείες, όπως και η απόφαση να παγώσουν οι εργοδοτικές εισφορές για όλη τη διάρκεια της τετραετούς θητείας - μια εγγύηση που δεν έχει επεκταθεί στους εργαζομένους. Tα μέτρα αυτά, λένε, δεν έχουν στόχο να στηρίξουν την ανάπτυξη μέσω της ζήτησης αλλά να προστατεύσουν την υψηλή ανταγωνιστικότητα που με τόσο κόπο έχουν κερδίσει οι Γερμανοί εξαγωγείς.

Η μετατόπιση του σημείου πολιτικής ισορροπίας, από το κέντρο προς την κεντροδεξιά, στη Γερμανία, οδηγεί σε μετατόπιση από τη «σχετική ισορροπία» μεταξύ κεφαλαίου – εργασίας, προς μια οικονομική πολιτική που ρίχνει όλο το βάρος της στο κεφάλαιο. Για το σκοπό αυτό μάλιστα παραμερίζεται κάθε προηγούμενη «ανησυχία» της κ. Μέρκελ για το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας της. Από το αποτέλεσμα θα κριθεί. Θα παρακολουθούμε για να βγάζουμε συμπεράσματα.