ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, Γρηγόρης Καλφέλης, ΤΑ ΝΕΑ, 22 Μαρτίου 2010.

Κάποτε ο Ζακ Ντελόρ έλεγε προφητικά για τη Γηραιά Ήπειρο «ότι κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει μια κοινή αγορά και ότι χρειάζεται και κάτι περισσότερο»!

Σήμερα δυστυχώς αποδεικνύεται ότι η Ευρώπη όχι μόνο δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη συναισθηματική αφοσίωση των πολιτών της, αλλά ότι δεν αποτελεί ατυχώς ούτε και μια στοιχειώδη οικονομική ένωση, αφού δεν υφίσταται, απαράδεκτα, μια κεντρική ευρωπαϊκή αρχή η οποία θα βοηθά τα μέλη της που έχουν μεγάλα ελλείμματα, όπως είναι ακριβώς η περίπτωση της Ελλάδας (ή της Ισπανίας).

Και μέσα σε αυτό το εκφυλιστικό κλίμα αναπτύσσεται και ένας επικίνδυνος και ακατανόητος γερμανικός εθνικισμός που καθοδηγείται από τη φιλόδοξη καγκελάριο Μέρκελ, η οποία είναι έτοιμη, εντελώς επιπόλαια, να θυσιάσει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος προς χάριν των μικρών κομματικών της συμφερόντων (ιδίως ενόψει των τοπικών εκλογών στις αρχές Μαΐου στη Ρηνανία-Βεστφαλία).

Πώς εκφράζεται μια τέτοια εθνικιστική διάθεση; Η τωρινή πολιτική ηγεσία της Γερμανίας αρνείται πεισματικά οποιοδήποτε «καθαρό» ευρωπαϊκό εγχείρημα βοήθειας προς την Ελλάδα και ευνοεί αδικαιολόγητα την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώ κατανοεί πλήρως ότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται τον πλήρη ακρωτηριασμό της ζώνης του ευρώ και την ενδυνάμωση του δολαρίου και της αμερικανικής πολιτικής ηγεμονίας!

Όπως έλεγε χαρακτηριστικά και εύγλωττα και η Γαλλίδα υπουργός Christine Lagarde, κάτι τέτοιο θα ήταν σαν να βυθιζόταν μέσα στα χρέη η Καλιφόρνια και να φώναζε κανείς το ΔΝΤ για να τη σώσει και όχι την κεντρική κυβέρνηση της Αμερικής (WSJ, «Germany Οpen to Joint Εurope- ΙΜF Βailout for Greece», 19/3/2010).

Και μάλιστα τη στιγμή που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει ότι η χώρα μας δεν επιζητεί δωρεάν ενισχύσεις (bailout money) υπό τη μορφή μιας εξευτελιστικής επαιτείας, αλλά μόνο το εύλογο δικαίωμα να δανείζεται στις διεθνείς αγορές- ή καλύτερα από ένα κονσόρτσιουμ ευρωπαϊκών τραπεζών- με ένα λελογισμένο επιτόκιο της τάξεως των 4,5% και όχι με το ληστρικό και βάρβαρο επιτόκιο των 6,5% που θα εξανέμιζε τα όποια οικονομικά οφέλη θα είχαμε από την εφαρμογή των σκληρών μέτρων της λιτότητας που εξαγγέλθηκαν πρόσφατα.

Ενόψει όλων αυτών η φιλόδοξη καγκελάριος Μέρκελ προτιμά κυνικά και μονοδιάστατα να διασώσει τον κυβερνητικό της συνασπισμό ενόψει των εκλογών, του Μαϊου παρά να συναινέσει σε μια ευρωπαϊκή βοήθεια προς την Ελλάδα (διαφυλάσσοντας έτσι και την ενότητα της ευρωζώνης).

Και επειδή και η Γαλλία και άλλες χώρες διαφωνούν με αυτές τις ακατανόητες εξελίξεις και ιδίως με την επέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η πρώην Ανατολικογερμανίδα πολιτικός με αυτή την ανιστόρητη στάση της ξαναγυρίζει την Ευρώπη στην κατάρα των εθνικών διαμαχών, κάτι που νομίζαμε όλοι ότι είχε ξεπεραστεί οριστικά, έστω και με αυτό το ατελές μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γκίντενς, Η Ευρώπη στην παγκόσμια εποχή)!

Βεβαίως θα πρέπει να πούμε ότι σε κάποιο βαθμό είναι νομιμοποιημένο το πικρό παράπονο του μέσου Γερμανού πολίτη, γιατί ενώ ο ίδιος ζούσε συγκρατημένα και φτωχά έβλεπε έναν νεοέλληνα να καταναλώνει ασύστολα.

Όμως οι ευθύνες για μια τέτοια κατάσταση ανήκουν και στην πολιτική ελίτ αυτής της χώρας, η οποία επί χρόνια κρατούσε σταθερούς τους μισθούς για να τονώνει την ανταγωνιστικότητα των γερμανικών προϊόντων, κάτι όμως που έχει φθάσει στα όριά του γιατί στην Ευρώπη επικρατεί ύφεση και οι εξαγωγές τούτες θα μειώνονται συνεχώς!

Επιπλέον θα πρέπει να αναρωτηθούν οι αφελείς διαμορφωτές της κοινής γνώμης στη Γερμανία τι θα γινόταν άραγε αν και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ακολουθούσαν την ίδια αλλοπρόσαλλη εθνικιστική τάση και μποϊκοτάριζαν ευθέως τα γερμανικά προϊόντα; Αυτό δεν αναιρεί βέβαια τη δικιά μας ολοκληρωτική υπαιτιότητα για το δημοσιονομικό χάλι στο οποίο φθάσαμε και είναι πράγματι παρανοϊκό ακόμη και σήμερα να υπάρχουν κάποιες κοινωνικές ομάδες, όπως οι οδηγοί ταξί, που δεν θέλουν να φορολογούνται κανονικά ή οι δικηγόροι που δεν θέλουν να πληρώνουν ΦΠΑ!

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Η καγκελάριος Μέρκελ με τη στάση της κυοφορεί έναν επικίνδυνο γερμανικό εθνικισμό, που απειλεί ευθέως ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.