Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΙΝΑΡΕΔΩΝ, Άρθρο του Καθηγητή της Νομικής Α.Π.Θ. Γρηγόρη Καλφέλη στά ΝΕΑ, 7 Δεκ 2009

Η ακροδεξιά κατά των μεταναστών με αφορμή τις θρησκευτικές διαφορές

Το ακροδεξιό ελβετικό κόμμα με 100.000 υπογραφές κατόρθωσε να προκαλέσει το δημοψήφισμα και κυκλοφόρησε αφίσες που έδειχναν μέσα από την εθνική σημαία να αναδύονται μιναρέδες και άλλα σκοτεινά σχήματα. Ταυτόχρονα, έθεσε το χυδαίο δίλημμα στους ψηφοφόρους ότι είτε θα πάνε με το Ισλάμ και ό,τι αυτό συνεπάγεται (δηλαδή τον μισογυνισμό, τους αποκεφαλισμούς των Ταλιμπάν κ.λπ.) είτε με τη φιλελεύθερη χριστιανική παράδοση της Δύσης!

Η ιστορία είναι γνωστή και θλιβερή: η χώρα της φιλοξενίας και της ανοχής, η Ελβετία, στέλνει ένα φοβερό μήνυμα μισαλλοδοξίας σε όλο κόσμο και με λαϊκό δημοψήφισμα απαγορεύει το κτίσιμο και άλλων μιναρέδων, ενώ υπάρχουν μόνο 4 (!) σε όλη τη χώρα.

Έτσι, ξαναγυρίζουμε στο γνωστό ιστορικό μοτίβο, όπου η καλή χριστιανική Δύση, η οποία έβγαλε έναν Μότσαρτ και έναν Μιχαήλ Άγγελο- όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ο Μπερλουσκόνι- αντιμάχεται το κακό Ισλάμ, το οποίο αφελώς και γενικευμένα ταυτίζεται με το στερεότυπο του λάγνου, βίαιου και φανατικού Άραβα!

Γιατί όμως οι Ελβετοί έφθασαν ένα τόσο υψηλό ποσοστό, που αγγίζει το 57%, σε μια τέτοια αντιδημοκρατική απόφαση που αναζωπυρώνει μια εικονική θεολογική και πολιτισμική (για να θυμηθούμε τον Σάμιουελ Χάντιγκτον) διαμάχη, και μάλιστα, όταν οι 400.000 μουσουλμάνοι αυτού του τόπου ζούσαν πάντοτε ειρηνικά και χωρίς προβλήματα στην πατρίδα του Γουλιέλμου Τέλλου;

Κατ΄ αρχάς, να μην ξεχνάμε ότι η Δύση τροφοδοτούνταν πάντοτε μορφωτικά από τον μύθο μιας τέτοιας αντιπαλότητας. Ας μη λησμονούμε ότι ο ίδιος ο Δάντης τοποθέτησε τον προφήτη Μωάμεθ στο κέντρο της «Κολάσεώς του» (Έντουαρντ Σάιντ, Η σύγκρουση της άγνοιας).

Όμως, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει ένας πιο σύγχρονος και πιο ανησυχητικός λόγος που έκανε τους φιλειρηνικούς Ελβετούς να δουν στους μιναρέδες και στα πρόσωπα των μεταναστών μουσουλμάνων ένα αποκρουστικό φόβητρο που τους κλέβει τις δουλειές. Είναι η οικονομική κρίση και η ανεργία που μαστίζει επικίνδυνα τη χώρα των τραπεζών και των μεγιστάνων όλου του κόσμου, ενώ μέχρι πρόσφατα ζούσε μέσα στη χλιδή και την ευημερία («Εconomist», «Τhe Swiss Μinaret Βan», 30/9/ 2009).

Μέσα σε αυτό το εκφυλισμένο κλίμα, το αποτέλεσμα ήταν περίπου προδιαγεγραμμένο και ξύπνησε τις πιο επικίνδυνες αντιμεταναστευτικές φωνές της Ευρώπης: ο Ολλανδός ακροδεξιός Geert Wilders τόνισε πως ό,τι έγινε στην Ελβετία μπορεί να γίνει και στην Ολλανδία και ο Ιταλός υπουργός Calderoni είπε ότι η Ελβετία έστειλε ένα καθαρό μήνυμα σε όλο τον πλανήτη.

Βεβαίως, επί της ουσίας, η παραπάνω θεολογική αντιπαλότητα είναι παραπλανητική, γιατί εκτός από τους φανατικούς ισλαμιστές υπάρχει και το Ισλάμ της πνευματικότητας (που διέσωσε τα κείμενα του Αριστοτέλη και των άλλων φιλοσόφων), όπως υπάρχουν και οι χριστιανοί φονταμενταλιστές που ανατίναξαν το ομοσπονδιακό κτίριο της Οκλαχόμα στην Αμερική, προκαλώντας το θάνατο 167 ατόμων. Επομένως, το Ισλάμ και η Δύση δεν είναι μονοδιάστατες και αποστειρωμένες οντότητες και καλό θα είναι να ξεφύγουμε από τους ψευδείς θεολογικούς όρους της παραπάνω αντίθεσης. Πίσω από το ελβετικό δημοψήφισμα για την απαγόρευση των μιναρέδων υπάρχει μια τουλάχιστον βασική αιτία που έχει να κάνει με αυτό που λέγεται μεταναστευτική πολιτική. Δηλαδή, αν δεν καθορίσουμε είτε σε ευρωπαϊκό είτε σε εθνικό επίπεδο τι δικαιώματα θα έχουν οι εκατομμύρια μετανάστες, πόσοι και ποιοι θα παίρνουν την αντίστοιχη εθνική υπηκοότητα, τότε οι άνθρωποι αυτοί θα δαιμονοποιούνται χυδαία (όπως γίνεται στην Ελλάδα με την Κούνεβα για το σπίτι που πήρε) και το κέντρο της Αθήνας ή των άλλων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων θα αποτελεί ανασφαλές πεδίο γεμάτο εγκληματικότητα.

Και είναι παρήγορο ότι ο σημερινός Έλληνας Πρωθυπουργός διεύρυνε τον κύκλο των αλλοδαπών εκείνων που θα μπορούν να γίνονται Έλληνες.

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Με το δημοψήφισμα για την απαγόρευση των μιναρέδων, με την επίκληση των θρησκευτικών διαφορών, η Ελβετία στράφηκε μισαλλόδοξα εναντίον όλων των μεταναστών.