12 Νοε 2008

Οι Διαστάσεις της κρίσης

Λάζαρος Αγγέλου
Η κρίση έχει βάθος και γι΄ αυτό και θα επεκταθεί σε όλες τις διαστάσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων :

  • Οικονομική
  • Κοινωνική
  • Πολιτική
  • Ιδεολογική

Σε ότι αφορά στην οικονομική διάσταση, η χρηματοπιστωτική (χ/π) κρίση φαίνεται ήδη να επηρεάζει αρνητικά την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών (ύφεση) και συνακόλουθα την παραγωγή πλούτου.
Η κρίση στην κοινωνική της διάσταση, μετά την μαζική απώλεια ιδιοκτησιών των δανειοληπτών, προκαλεί μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας στην παραγωγή, ενώ οι πρώτοι που πλήττονται άμεσα από τη μείωση του λαϊκού εισοδήματος είναι οι τομείς των καταναλωτικών αγαθών. Η τεραστίων διαστάσεων κρατική χρηματοδότηση που απαιτείται για να διασώσει το χ/π σύστημα, περιορίζει ανάλογα τις δυνατότητες χρηματοδότησης του κοινωνικού κράτους. Τα συσσίτια για τους φτωχούς στις ΗΠΑ, μετά τους άστεγους, έχουν κι αυτά πολλαπλασιαστεί.
Η κρίση στην πολιτική της διάσταση θα επηρεάσει αρνητικά τον βαθμό αποδοχής των νεοφιλελεύθερων απόψεων υπέρ της ανεξέλεγκτης αγοράς και του ελάχιστου κράτους. Ιδιαίτερα τη στιγμή που οι ακραιφνέστεροι υποστηρικτές τους, οι νεοσυντηρητικοί της διοίκησης Μπους στις ΗΠΑ, κατέφυγαν στο κράτος, δηλαδή στις τσέπες των φορολογουμένων, για να αντιμετωπίσουν τις καταστροφικές συνέπειες της πολιτικής τους.
Η κρίση στην ιδεολογική της διάσταση είναι ένα στοίχημα ανοιχτό. Από τη μια οι κυρίαρχες δυνάμεις του σύγχρονου κόσμου διαθέτουν πολύ ισχυρούς μηχανισμούς επηρεασμού και χειραγώγησης, πράγμα που κάνει δύσκολη την ανατροπή των τρεχουσών αντιλήψεων για τον κόσμο. Από την άλλη ο κοινωνικός ατομισμός και ο πολιτικός κυνισμός, σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα και το φόβο για το αύριο, δημιουργούν αρνητικά αντανακλαστικά και πρόσθετα εμπόδια στην διάδοση των ιδεών της απελευθέρωσης του ανθρώπου μέσα από τη δημιουργία κοινωνιών στις οποίες υπάρχει ελευθερία, ισότητα και αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους. Οι περίοδοι κρίσεων όμως είναι και οι καλύτερες ευκαιρίες να ξανασκεφτούν σοβαρά οι άνθρωποι, να αναθεωρήσουν απόψεις, αντιλήψεις, στάσεις ζωής. Αρκεί να υπάρχουν τα υποκείμενα που προβάλλουν νέες ιδέες, νέα πρότυπα, νέες λύσεις, που μπορούν να ξαναδώσουν όραμα και ελπίδα στους ανθρώπους, να τους παρακινήσουν σε νέες προσπάθειες για ένα καλύτερο αύριο.
Είναι το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, το
PES στην ΕΕ, η Σοσιαλιστική Διεθνής στον κόσμο, πολιτικά υποκείμενα που μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο;

Τι πρέπει να κάνουμε;

1 σχόλιο:

Ευάνθης Χατζηβασιλείου είπε...

Θα μπορούσα να συμφωνήσω ότι σήμερα διαπιστώνεται πολύπευρη και βαθιά κρίση στην ελληνική κοινωνία. Κρίση με οικονομική, πολιτική, ηθική και κοινωνική διάσταση, που μέρα με την ημέρα γίνεται όλο και εμφανής στην καθημερινότητα του πολίτη. Μια κρίση που επέτεινε η κυβέρνηση της δεξιάς με τις επιλεκτικές και άκρως ταξικές επιλογές της. Μια κρίση υπαρκτή που φιλτράρεται διαρκώς από τα πανίσχυρα ΜΜΕ και γίνεται εργαλείο στα χέρια των δημαγωγών για να ενισχύσουν τη θέση τους στο νέο καταμερισμό εξουσίας. Στο φαινόμενο αυτό τα σοσιαλιστικά κόματα πρέπει να αντιδράσουν αποκαλύπτοντας το βρώμικο παρασκήνιο και αποδυναμώνοντας κατ' αυτόν το τρόπο τους αυτόκλητους σωτήρες, γιατί αλλιώς κινδυνεύει η δημοκρατία μας και συνεπώς η κοινωνία μας. Είναι ώρα όμως και οι πολίτες να εγκαταλείψουν την απομόνωσή τους και τον ατομικισμό τους και να αντιδράσουν έχοντας ως κοινό στόχο μια αλληλέγγυα κοινωνία στην οποία το ατομικό συμφέρον είναι συνιστώσα του συνολικού.